Tuesday, April 10, 2012

विश्व सहकारीको केन्द्रविन्दु


लेखनाथ ढकाल 

विश्वका एक अर्ब मानिसको सक्रिय सङ्लग्नता रहेको सहकारी आन्दोलनले विश्वको राजधानी घोषणा गरेको छ । सन् २०१२ को नोभेम्वरमा मेक्सिकोमा सम्पन्न भएको ईण्टरनेशनल को–अपरेटिभ अलायन्स(आईसीए)को जनरल एसेम्लीले सहकारीको उद्गम स्थान र सहकारीका संस्थापकहरूको योगदानको सम्मान गर्दै वेलायतको मेनचेस्टरलाई विश्व सहकारी आन्दोलनको राजधानी मान्ने घोषणा गरेको छ । वेलायत अव सहकारी आन्दोलनको केन्द्र बन्ने भएको छ । आध’निक सहकारीको उत्पत्ति, विकास र विश्वव्यापीकरणका लागि बेलायतको योगदानको कदर गर्दै यो निर्णय सर्बसम्म्तीले गरिएको हो । आईसीए विश्व सहकारी आन्दोलनको नेतृत्व र प्रतिनिधित्व गर्ने संसरको सबैभन्दा ठूलो र जेठो गैरसरकारी क्षेत्रको संगठन हो ।
आईसीएका अध्यक्ष संयुक्त राष्ट्र संघको स्थापना कालदेखि नै यसको सामाजिक–आर्थिक परिषदमा प्रमुख सल्लाहकारका रूपमा रहने गरेका छन् । आईसीएमा हाल ९६ देशका २६७ वटा सहकारी संघ संस्था सदस्य रहेका छन् । कतिपय सहकारीका क्षेत्रीय स्तरका अन्तर्राष्ट्रिय संघ वा महासंघहरू यसमा सदस्य रहेका कारणले अप्रत्यक्ष रूपमा यहाँ उल्लेख गरिएभन्दा धेरै देशहरू यसमा सहभागी रहेका छन् । नेपाल पनि अन्तर्राष्ट्रिय सहकारी आन्दोलनको सक्रिय हिस्साको रूपमा यसको सदस्य रहेको छ । विश्वमा सफल सहकारीको सुरूआत वेलायतको मेनचेस्टर नजिकैको रोचडेल भन्ने ठाउमा सन् १८४४ मा भएको हो र यो अधियान विश्वव्यापी बन्दै गयो । सन् १८९५ मा आईसीएको स्थापना भयो । विश्वका एक अर्ब मानिस सहकारीमा आबद्ध रहेको तथ्याङक प्रकाशमा आएको छ । विश्वको शान्तिपूर्ण, दीगो र समान सामाजिक–आर्थिक विकासका लागि सहकारीको महत्व र गरिमालाई अझ व्यापक बनाउन संयुक्त राष्ट्र संघले सन् २०१२ लाई अन्तर्राष्ट्रि सहकारी वर्ष मनाउने घोषणा गरेको छ । र, विश्वभर सहकारी वर्षका रूपमा सबै देशले मनाई रहेका छन् । नेपालमा पनि कृषि तथा सहकारी मन्त्री माननीय नन्दनकुमार दत्तको अध्यक्षतामा अन्तर्राष्ट्रिय सहकारी वर्ष, २०१२ राष्ट्रिय समिति गठन गरिएको छ र ७५ वटै जिल्लामा यसका जिल्ला समितिहरू गठन गरिएका छन् ।  
मानव विकासक्रममा आर्जन भएका ज्ञान र अनुभवले मानिसको चेतना उन्नत हुदै आएको र आजको कम्प्युटर युगसम्म विकास भएको तथ्य सबैलाई बोध भएकै कुरा हो । सम्पूर्ण प्रकृति बोध गर्ने र नयाँ प्रविधि विकास गर्ने अवस्थासम्म आउदा पनि मानव समाजभित्रै असमानता, समाजिक विभेद र शोषणको अवस्था रहनु भनेको विडम्बनाको कुरा भएको छ । विकासक्रममा खासगरी औदोगिक क्रान्तिले ल्याएको पुजीवादको विकासले समाजमा आर्थिक असमानता, शोषण र समाजिक विभेदलाई डरलाग्दो रूपमा ल्यायो । सम्पत्ती हुने र श्रम बेचेर जीवन गुजारा गर्नु पर्ने वर्गको विकास भयो । अद्योगका मालिक र व्यापारीले श्रमिकलाई ठगेर धनी हुदै जाने तर श्रमिकहरू जीवन धान्न पनि नसक्ने अवस्थामा बाच्नु पर्ने स्थितिले समाज अक्रान्त थियो । यसै परिस्थितिमा उत्पादनका साधन र स्रोतमा श्रमिकको पनि अधिकार हुनुपर्ने, श्रमिकहरूले पनि मानव अधिकारको अपयोग गर्न पाउनु पर्ने, श्रम गरेर उचित ज्याला पाउनु पर्ने कुराले श्रमिकहरूलाई संगठीत हुनुपर्ने आवश्यकताको बोध हुदै गयो । “सहकार्यका आधारमा उत्पादन र आवश्यकताका आधारमा उपभोग” भन्ने विचारका प्रबर्तक विश्वको पहिलो समाजवादी चिन्तक रोबर्ट ओवेनको विचारबाट प्रभावित भएका श्रमिकहरूले सुरू गरेको सहकारी आन्दोलन आज विश्वको सबैभन्दा ठूलो संगठीत संजालका रूपमा स्थापित भएको छ । सहकारी समग्र समाज विकासको पद्धतिका रूपमा विकास भएको छ । सामाजिक आर्थिक गतिविधिका सबै पक्षमा सहकारीको उपयोग गर्न सकिने र समाज विकासमा यसले सहयोग पु¥याउने भएकोले सहकारी आन्दोलन भनिएको हो । विश्वको सहकारी आन्दोलनको नेतृत्व गर्ने संगठन ईण्टरनेशनल को–अपरेटिभ अलायन्स हो । 
सन् २०१२ को नोभेम्वरमा मेक्सिकोमा सम्पन्न भएको ईण्टर नेशनल को–अपरेटिभ अलायन्स(आईसीए)को जनरल एसेम्लीले सहकारीको उद्गम स्थान र सहकारीका संस्थापकहरूको योगदानको सम्मान गर्दै वेलायतको मेनचेस्टरलाई विश्व सहकारी आन्दोलनको राजधानी मान्ने घोषणा ग¥यो । आईसीए विश्व सहकारी आन्दोलनको नेतृत्व र प्रतिनिधित्व गर्ने संसरको सबैभन्दा ठूलो र जेठो गैरसरकारी क्षेत्रको संगठन हो । आईसीएका अध्यक्ष संयुक्त राष्ट्र संघको स्थापना कालदेखि नै यसको सामाजिक–आर्थिक परिषदमा प्रमुख सल्लाहकारका रूपमा रहने गरेका छन् । आईसीएमा हाल ९६ देशका २६७ वटा सहकारी संघ संस्था सदस्य रहेका छन् । कतिपय सहकारीका क्षेत्रीय स्तरका अन्तर्राष्ट्रिय संघ वा महासंघहरू यसमा सदस्य रहेका कारणले अप्रत्यक्ष रूपमा यहाँ उल्लेख गरिएभन्दा धेरै देशहरू यसमा सहभागी रहेका छन् । नेपाल पनि अन्तर्राष्ट्रिय सहकारी आन्दोलनको सक्रिय हिस्साको रूपमा यसको सदस्य रहेको छ । विश्वमा सफल सहकारीको सुरूआत वेलायतको मेनचेस्टर नजिकैको रोचडेल भन्ने ठाउमा सन् १८४४ मा भएको हो र यो अधियान विश्वव्यापी बन्दै गयो । सन् १८९५ मा आईसीएको स्थापना भयो । विश्वका एक अर्ब मानिस सहकारीमा आबद्ध रहेको तथ्याङक प्रकाशमा आएको छ । विश्वको शान्तिपूर्ण, दीगो र समान सामाजिक–आर्थिक विकासका लागि सहकारीको महत्व र गरिमालाई अझ व्यापक बनाउन संयुक्त राष्ट्र संघले सन् २०१२ लाई अन्तर्राष्ट्रि सहकारी वर्ष मनाउने घोषणा गरेको छ । र, विश्वभर सहकारी वर्षका रूपमा सबै देशले मनाई रहेका छन् ।  
युरोपको सामन्तवादी युग औद्योगिकक्रान्तिको लहरले नयाँ युगमा विकास भइरहेको थियो । सम्पूर्ण युरोप विकासको नयाँ युगमा रूपान्तरण भइरहेको अवस्था थियो भने बेलायतमा औद्योगिक क्रान्तिले पुरै जनजीवन नयाँ परिबेशमा बदलिएको थियो । बेलायतको समाजमा एकै पटक आएको परिवर्तनले ल्याएका नकारात्मक पक्षहरूको अनुभवबाट युरोपका अन्य देशले केही मन्द गतिमा औद्योगिक क्रान्तिलाई भित्य्राई रहेका थिए । औद्योगिक क्रान्तिले श्रमिकहरूलाई एकैठाउमा बसोवास गर्ने, एउटै औद्योगिक प्रतिष्ठानमा काम गर्ने संगठित समुहको रूपमा स्थापित गरी रहेको थियो । श्रमिकहरूको संगठित शक्ति कालन्तरमा गएर समाजको सबैभन्दा अग्रगामी संगठनको रूपमा विकास भयो । संगठित जीवनको अवस्थामा आइपुगेको अवस्थाले श्रमिकहरू समाजको प्रगतिशील वर्गको रूपमा स्थापित भए । यद्यपि उत्पादनका स्रोत र साधन माथिको अधिकारबाट बञ्चित रहनु पर्ने कारणले श्रमिकको जीवन दयनीय हुन्थ्यो । संगठित श्रमिककले ट्रेडयुुनियन आन्दोलन मार्फत कानुनी सुबिधाहरू र ज्यानको सुरक्षाका अधिकार प्राप्त गर्दै गए । सामाजिक चेतनाका वाहकका रूपमा इतिहासमा श्रमिकहरूले नै योगदान गरेको पाइन्छ । 
वेलायतको औद्योगिक क्षेत्र उन्मुख एउटा बस्ती जहा श्रमिकको बस्ती र कारखानाको विकास भयो । यस बस्तीको नाम रोचडेल हो । ब्यापारी र कारखाना मालिकहरूले श्रमिकहरूलाई चरम शोषण गर्दथे, अन्याय अत्याचार गर्दथ्ये । कपडा कारखानामा काम गर्ने मजदुरहरू जाडोको याममा आपूmले ओडने कम्मल समेत बेचेर गुजारा चलाउनु पर्ने अवस्थाका बाँच्नु परेको थियो । सन् १८४० तिरको समय हो त्यस बखत अन्यायमा परेका श्रमिकहरू आप्mनो हक अधिकारका लागि ट्रेड युनियनमा संगठित भई कारखानाका मालिकहरूको अन्याय अत्याचारको विरोधमा आवाज उठाउन थालेका थिए । यसै समयमा बेलायतमा आर्थिक मन्दीको अवस्था चरम रूपमा बढेर गएको थियो । श्रमिकहरूलाई ज्याला घटाइएको अवस्था थियो भने कयौं श्रमिकहरूले काम छोड्न बाध्य हुनुपरेको थियो । यस्तो अवस्थामा बाँच्न विवश रोचडेलका श्रमिकहरूले जीवनका लागि कठिन संघर्ष गर्नु परेको थियो । यस्तो कठिन समस्याको समाधानको कुनै बाटो थिएन । तर श्रमिकहरू संगठित थिए । आपसमा सहयोग र सद्भाव भएका थिए । जस्तोसुकै समस्या आए पनि आपसी सहयोगका काम गरेर हामीले जीवनलाई नयाँ बाटो दिन सकिन्छ भन्ने कुरामा दृढ विश्वास भएका कोही रोजगार गुमाएका श्रमिकहरू र केही न्युन ज्यालामा काम गरिरहेका श्रमिकहरू थिए । 

श्रमिकहरूलाई शोषण गरेर धनी बनेका ब्यापारी र कारखानाका मालिकहरू समाजको माथिल्लो बर्गका मानिस कहलाउथे । वेलायतको सरकारले यी धनी वर्गका पक्षमा कानुन बनाउथ्यो । श्रमिकलाई दमन गर्न मालिकहरूलाई सघाउँथ्यो । उता श्रमिकहरूको जीवन भने जनावरको जति  पनि महत्व नभएको जस्तो थियो । रोचडेलमा सामजिक सुधार र मानिसको समान अधिकार हुनुपर्छ भन्ने चेतना बढिरहेको थियो । लोकतन्त्र र सामाजिक सुधारका आन्दोलनमा रोचडेलबासीहरू सचेत थिए । यहाँका सचेत र अगुवा नागरिकका रूपमा रहेका श्रमिकहरूले आपसमा सल्लाहा गरी सन् १९४४ डिसेम्बर २१ का दिन “रोचडेल इक्विटेवल पायोनियर्स सोसाइटी” नामको उपभोक्ता सहकारी संस्था आप्mनै बुतामा सुरू गरे, र यो संस्थाले उपभोक्ता सहकारी पसल खोल्यो । त्यस सहकारीमा समाजका अगुवा नागरिक २८ जना संस्थापक सदस्य रहेका थिए । २८ जना मध्ये एक जना महिला पनि रहेको इतिहासमा उल्लेख छ । तर यो अभियानलाई सफल पार्ने काममा महिलाहरूको पनि उल्लेखनीय योगदान रहेको कुरा इतिहासकारहरूले उल्लेख गरेका छन् । त्यस बेलाको बेलायती समाज खास गरी श्रमिक बर्गमा पितृसत्तात्मक अवस्था लोप भएको अवस्था थियो, महिलाहरू पनि पुरूष समान नै योगदान गर्न सक्ने हैसियतमा रहेको पाइन्छ । विश्वको पहिलो सहकारीका यी संस्थापकहरूले लामो प्रयत्नवाट २८ पाउण्ड रकम जम्मा पारेका थिए । यो संस्था खोल्नुभन्दा पहिलेदेखि नै केही चानचुन पैसा बचाएर जम्मा गर्न थालेका थिए । अर्को तर्फ कसरी सामुहिक पसल सञ्चालन गर्न सकिन्छ र कसरी सफल हुन सकिन्छ भन्ने विषयमा सहकारीका यी अगुवाहरूले पहिलेदेखि नै छलफल, अध्ययन गरिरहन्थे । कारखानाबाट रोजगारी गुमाएका केही कालिगढहरू सामुहिक काम गरेर आफैले केही गर्नु पर्ने अठोट लिएर दशौ बर्षदेखि यो अभियानको बारेमा चिन्तनशील रहेका थिए । रोबर्ट ओवेनको विचार र यी पौरखी श्रमिकहरूको अनुभवका आधारमा सहकारी पसल सञ्चालन गर्ने सिद्धान्त विकास गरेर सुरू गरेको यो पहिलो उपभोक्ता सहकारीको सफताले यी श्रमिकहरूले आप्mनो जीवनकालमा नै ठूलो परिवर्तन गर्न सके । उनीहरूको यो अभियान अन्य देशमा र विश्वभर फैलिदै गयो । 
सहकारी अभियानका सुत्राधार रोचडेलका अगुवा नागरिक यी श्रमिकहरू राजनीतिक रूपमा सचेत र सक्रिय थिए । उनीहरू मध्ये विभिन्न धर्ममा लागेका पनि थिए । तर, उनीहरूले सहकारीमा धार्मिक र राजनीतिक तटष्ठताको सिद्धान्त अपनाए । यी नै २८ जना संस्थापकहरूले एकदमै प्रतिकुल अवस्थामा सुरू गरेको सहकारी अभियान मानव विकासक्रममा एउटा अविश्मरणीय उपलब्धीको रूपमा रह्यो । आज विश्वका एक अर्ब मानिस सहकारीमा सदस्य रहेका छन र यी नै रोचडेलका अगुवाहरूले देखाएको बाटोलाई अनुसरण गरिरहेका छन् । यो रोचडेलको कथा हो, सहकारी उत्पत्तीको कथा हो, जो आजको दिनमा पनि मानव विकासको मार्गदर्शक बनिरहेको छ । सहकारीको उद्गम स्थान र यसका संस्थापकहरूको सम्मानमा वेलायतको मेनचेस्टर शहरलाई विश्व सहकारी आन्दोलनको राजधानी मान्ने निर्णय आजको विश्वव्यापीकरणको युगमा एउटा ऐतिहासिक रहेको मानिएको छ । 

0 comments:

Post a Comment

साना किसान सहकारी संस्थालाई अलैंची, चिया, कफी, अदुवा, सुपारी र मह प्रशोधन गर्ने औजारको खरिदलगायतको पुँजीगत खर्चमा ५० प्रतिशत अनुदान दिने व्यवस्था बजेटमा गरिएको छ । ।।। धादिङमा बहुउद्धेश्यीय सहकारीहरु ३९, बचत तथा ऋण सहकारीहरु ७६, कृषि सहकारीहरु १०२, साना किसान कृषि सहकारीहरु २३, फलफुल तथा तरकारी सहकारीहरु २०, दुग्ध उत्पादक सहकारीहरु २२, विद्युत सहकारीहरु ५, चिया कफि सहकारीहरु ३, शैक्षिक सहकारी १, स्वस्थ्य सहकारी २, यातायात सहकारी १, संचार सहकारीहरु ४, जडिबुटी सहकारीहरु ४ र उपभोक्ता सहकारी गरी ३०० संस्थाहरु र विषयगत संघहरु ४ र १ जिल्ला सहकारी संघ गरी ३०७ संघ संस्थाहरु रहेका छन् । यहाँका २४५ महिला र १५६पुरुषलाई सहकारीले प्रत्यक्ष रोजगारी दिएको छ भने जिल्लामा २६ हजार ५ सय १७ महिलाहरु र २३ हजार ९ सय ५१ पुरुषहरु सहकारीमा आबद्ध भएका छन् ।